To prawda, że poezję można dzielić tylko na wiersze dobre i na wiersze złe. Na takie, których obrazy na zawsze zapadają w pamięć i takie, których wodospady słów bezgłośnie rozpływają się w nicości. Ale jednak liryka erotyczna dzieli się wyraźnie na męską i kobiecą! Można zastanawiać się, czy piękny obraz poetycki łzy wielkiej jak wszechświat, branie się gwiazd za łby i stwierdzenie, że nie potrafię tylko ocalić siebie od niechcenia – powiedział poeta czy poetka?. Lecz określenie, że w ostatecznym zbliżeniu kobiety i mężczyzny jest coś z roboty drwala – mógł wyznać jedynie mężczyzna, on nigdy nie napisze prośby do macierzanki… . Mówi się, że największą torturą dla kobiety, jest zamknąć ją z kolekcją kapeluszy w pokoju bez luster. Dla mężczyzny, lustra, to celny obraz prawa fizyki o nieskończoności, gdy dwa zwierciadła nawzajem odbijają się w sobie. A lustra w kobiecej erotyce? Jak wielką i różnorodną rolę odgrywają – przekonać się można, czytając wiersze Iwony Wierzby. (Ryszard Danecki)

TematykaPoezja

AutorzyIwona Wierzba

WydawnictwoAlbus

Rok wydania2013

ISBN978-83-89284-76-1