Celem pracy jest poddanie badaniu problemu odpowiedzialności osób prawnych Kościoła katolickiego za czyny własne oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy i w jaki sposób osoby prawne Kościoła katolickiego ponoszą odpowiedzialność za szkody wyrządzone z winy ich funkcjonariuszy. W mojej ocenie zasadność studiowania materii odpowiedzialności za czyny cudze w kontekście osób prawnych Kościoła katolickiego nie ogranicza się do rozważań teoretycznych, a przeciwnie, ma aspekt zupełnie pragmatyczny, w szczególności z perspektywy podmiotów kierujących przeciwko nim swoje roszczenia – dotyczy on stosunków majątkowych w Kościele katolickim, w którym posiadanie dóbr materialnych rządzone jest w dużej mierze przez wewnętrzne reguły tej instytucji. W konsekwencji owych zasad możność zadośćuczynienia roszczeniom bezpośrednio przez funkcjonariuszy Kościoła (osoby fizyczne) podlega zniwelowaniu albo nawet całkowitemu wykluczeniu (osoby zakonne, w myśl kanonu 573 Kodeksu Prawa Kanonicznego, zobowiązują się do zachowania ubóstwa). Badaniu poddany zostanie reżim odpowiedzialności deliktowej, kreowany przez art. 415 Kodeksu cywilnego, ale przede wszystkim przez art. 416, art. 429 i art. 430 Kodeksu cywilnego – albowiem właśnie te przepisy wskazywali przedstawiciele nauki prawa w swoich koncepcjach, jako potencjalne podstawy odpowiedzialności osób prawnych Kościoła katolickiego za czyny niedozwolone.

TematykaEdukacja

AutorzyAleksandra Głowacka

WydawnictwoUniwersytet Kaliski im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego

Rok wydania2024

ISBN978-83-67953-58-0