Edycja – Piotr Roszak, Enrique Alarcón Redakcja – Piotr Roszak, Jagoda Marszałek „List do Tytusa jest specyficzny, został napisany do biskupa i pasterza Kościoła. Komentarz Akwinaty w pełni odzwierciedla ten fakt. Widząc w postaci Tytusa paterfamilias, czyli „ojca rodziny”, „zarządcy i gospodarza”, wyszukuje w Piśmie Świętym takie teksty, które będą mówiły i wyjaśniały praktyczną naturę tej posługi. Tradycyjnie w żydowskiej rodzinie wszystko zależało od ojca. To on zabiegał o dom, który nie był tylko małą społecznością kilku osób, ale większym klanem, do którego należeli bezpośredni domownicy, dzieci i krewni, także dalsi, wraz ze służącymi i niewolnikami. Jego zadaniem było zabieganie o środki na utrzymanie całej tej społeczności, a osobną odpowiedzialnością, którą był obarczony, była kwestia religijnego wychowania i całej „kultury” domu. Po prostu to on decydował o podstawowych sprawach rodziny, niezależnie od wieku domowników. Gdzie czerpać wzorce dla takiego postępowania? Już sam św. Paweł, pisząc o zadaniach Tytusa, czerpie obficie z dydaktycznych wskazań starotestamentalnych, przede wszystkim ksiąg mądrościowych. Teksty te nie są czymś przebrzmiałym, nawet jeżeli ich charakter i kontekst społecznych relacji był inny. Także dla św. Tomasza Pismo Święte jest tekstem natchnionym, wymaga interpretacji, nie jednak ich wykluczenia”. Ze wstępu ks. prof. Mirosława Mroza

TematykaReligia Religioznawstwo Teologia

WydawnictwoWydawnictwo Naukowe UMK

Rok wydania2022

ISBN978-83-231-4560-8