Zaburzenia barwnikowe skóry są dość powszechnie występującym problemem dermatologiczno-kosmetycznym związanym ze zmniejszonym (hipopigmentacje) lub zwiększonym (hiperpigmentacje) poziomem pigmentu w skórze. Wyjaśnienie i zrozumienie podłoża pigmentacji skóry oraz złożonych procesów melanogenezy wpływających na powstawanie zaburzeń pigmentacyjnych ułatwia dobór skutecznych metod leczenia, ale także umożliwia poszukiwanie coraz to nowych substancji regulujących procesy zabarwienia skóry oraz inicjuje rozwój potencjalnych strategii terapeutycznych. Uzyskanie zadowalających efektów terapii oraz estetycznego wyglądu skóry z zaburzeniami pigmentacji wymaga odpowiedniego postępowania. Wśród najpopularniejszych metod redukcji przebarwień wymienia się miejscowe środki depigmentujące, zabiegi kosmetologiczne oraz z zakresu dermatologii estetycznej połączone z fotoprotekcją, której istotne dopełnienie stanowią antyoksydanty, chroniące skórę przed wolnymi rodnikami oraz negatywnymi skutkami działania promieniowania UV. Dostępne metody terapii dają szerokie spektrum działania w usuwaniu lub redukcji hiperpigmentacji, w tym melasmy, przebarwień pozapalnych czy plam soczewicowatych. Na skuteczność leczenia wpływa m.in. właściwa analiza stanu skóry, indywidualnie zaplanowana terapia, która często wymaga skojarzenia kilku metod, w tym chemicznych, mechanicznych, fizycznych, oraz dobra współpraca z pacjentem.

TematykaMedycyna

AutorzyMonika MichalakMonika KucharczykMałgorzata Słowik-RylskaBeata Kręcisz

WydawnictwoUniwersytet Jana Kochanowskiego

Rok wydania2021

ISBN978-83-7133-932-5