• Nowy

Namiestnik Królestwa Polskiego 1815-1874

22,42 zł
Brutto

AutorzyLech Mażewski

ISBN978-83-66480-51-3

Rok wydania2020

Strony216

Języki

Nr produktuEC3783B5EB

ZabezpieczenieDL-ebwm

Format

redeem

Kupując ten produkt możesz zebrać 22 punktów lojalnościowych . Twój koszyk będzie zawierał 22 punktów Punkty możesz wymienić na kod rabatowy 0,22 zł .


local_shippingOtrzymasz nawet w ciągu 15 sekund

Ilość

Instytucja namiestnika Królestwa Polskiego była tworem dosyć unikatowym w ustroju Cesarstwa Rosyjskiego, ponieważ występowała jedynie, i to dosyć krótko, na Kaukazie. Wielkie Księstwo Finlandzkie posiadało swojego generał-gubernatora, którą to instytucję ustanowiono w Królestwie dopiero po śmierci ostatniego namiestnika, gen. Teodora Berga. W Królestwie Polskim było pięciu namiestników: gen. Józef Zajączek, feldmarszałek Iwan Paskiewicz, ks. Michał Gorczakow, wielki książę Konstanty i gen. Teodor Berg, a także cztery osoby pełniące obowiązki namiestnika: dwa razy gen. Mikołaj Suchozanet, hr. Karol Lambert, gen. Aleksander Luders i gen. Teodor Berg. Jak dotąd, nie było monografii dot. tak podstawowej instytucji jak namiestnik. Nie jest to zbiór biografii poszczególnych namiestników, ale analiza modeli namiestnictwa obowiązujących w danym czasie w Królestwie. Czy powołanie namiestnika Królestwa było konieczne, zważywszy, że królem polskim był panujący aktualnie cesarz rosyjski? Konstytucja Królestwa wyraźnie mówiła w art. 5, że król na wypadek swojej nieobecności „mianuje namiestnika, który powinien mieszkać w Królestwie”. Można stwierdzić więc, że namiestnik był alter ego monarchy. Z polskiego punktu widzenia ważne było samo istnienie namiestnictwa, ponieważ świadczyło to o odrębności państwowej Królestwa.

TematykaHistoria Archeologia

AutorzyLech Mażewski

WydawnictwoVon Borowiecky

Rok wydania2020

ISBN978-83-66480-51-3

EC3783B5EB

Specyficzne kody

ISBN
978-83-66480-51-3