Turystyka osób upośledzonych intelektualnie nie jest tylko formą rekreacji i  wypoczynku, lecz ważnym elementem terapeutycznym w rewalidacji, środkiem pozwalającym na utrzymanie kontaktów międzyludzkich i  pełniejszą integrację społeczną. Integracja osób upośledzonych umysłowo ze zdrowymi nie jest jednak łatwa. Ludzie zdrowi zazwyczaj unikają kontaktów z  osobami upośledzonymi. Te negatywne postawy wynikają z  braku doświadczeń i  osobistych kontaktów, braku treningu we wzajemnej komunikacji, niewykształconej umiejętności zachowania się wobec nich lub też z  powodu dezinformacji. Dlatego istotne znaczenie w  akceptowaniu osób z  obniżoną sprawnością umysłową ma ich poznanie przez stały kontakt z  otoczeniem, a  nie izolacja. Pozytywne postawy społeczeństwa wobec osób upośledzonych intelektualnie, to warunek konieczny dla ich poczucia bezpieczeństwa, dla prawidłowego przystosowania społecznego. Szacunek i  akceptacja, wyrażane przez otoczenie, wyzwalają subiektywne poczucie dodatniej jakości życia pomimo dysfunkcji, rozwijają mechanizmy radzenia sobie ze stresem i  kryzysem oraz pobudzają mechanizmy kompensacyjne, pozwalające na przezwyciężanie własnych ograniczeń. Kształtują też właściwy, życzliwy stosunek osób niepełnosprawnych intelektualnie do osób pełnosprawnych.

TematykaTurystyka Hotelarstwo

AutorzyKazimierz Chojnacki

WydawnictwoAkademia Kultury Fizycznej

Rok wydania2007

ISBN978-83-891-2108-0