W literaturze problematyka bezpieczeństwa jest szeroko podejmowana przez wielu badaczy i ta tematyka dotyczy zarówno bezpieczeństwa zewnętrznego, związanego głównie z obronnością państwa, jak i wewnętrznego, utożsamianego z bezpieczeństwem ustrojowym, publicznym oraz powszechnym. Jednym z elementów zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego jest dbałość o bezpieczeństwo zdrowotne. Bezpieczeństwo oraz zdrowie należą do wartości plasujących się wysoko w hierarchii potrzeb ludzkich. Z tego powodu w zakresie działalności państwa znajdują się stworzenie i obsługa systemu opieki zdrowotnej i ochrony zdrowia. Wśród wielu definicji bezpieczeństwa zdrowotnego należy zwrócić uwagę na tę, która wskazuje na powiązanie go z potrzebami zdrowotnymi człowieka na wszystkich etapach jego życia, a przede wszystkim w sytuacjach, kiedy przestaje być samowystarczalny. Rozważania podjęte na podstawie analizy literatury przedmiotu prowadzą do stwierdzenia, że zbyt mało uwagi poświęca się bezpieczeństwu osób, które utraciły zdrowie, a zwłaszcza dotkniętych dysfunkcją sprawności ruchowej, niepotrafiących samodzielnie poruszać się, tym samym niezdolnych do podejmowania niezależnych działań. Zaspokajanie potrzeby bezpieczeństwa tych osób ma szczególne znaczenie, gdyż sytuacja, w jakiej się znajdują osoby niepełnosprawne ruchowo, powoduje negatywne konsekwencje zarówno w sferze indywidualnej, jak i społecznej. Mogą one utracić poczucie bezpieczeństwa przede wszystkim w razie wystąpienia zagrożenia, na przykład pożaru czy katastrofy budowlanej.

TematykaEdukacja

AutorzyŁukasz Mikołajczyk

WydawnictwoUniwersytet Kaliski im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego

Rok wydania2024

ISBN978-83-67953-48-1