Przedmiotem niniejszej monografii jest związek pomiędzy rozwojem gospodarczym i konkurencyjnością gospodarek a edukacją. Studia na ten temat odgrywają we współczesnej gospodarce ważną rolę. Problematyka ta jest złożona i wielowątkowa. Może i powinna być postrzegana w wymiarze ekonomicznym, politycznym oraz instytucjonalnym, ale także kulturowym i historycznym. Wzrost gospodarczy można zdefiniować jako ekonomiczny proces rozszerzania zdolności produkcyjnych gospodarki narodowej oraz powiększania podstawowych wskaźników ekonomicznych. Najczęściej chodzi więc o przyrost realnego produktu narodowego brutto (PNB) lub produktu krajowego brutto (PKB). Przez rozwój gospodarczy rozumiemy natomiast najczęściej – obok zmian ilościowych – jakościowe i strukturalne przekształcenia w gospodarkach, będące następstwem wzrostu gospodarczego. W przeciwieństwie do wzrostu, który z reguły odnosi się do pojedynczego, ściśle określonego zjawiska (przyrostu jednej wielkości gospodarczej), rozwój to zwiększanie się wielu wskaźników życia gospodarczego oraz parametrów pozagospodarczych. Cechą rozwoju jest jego złożoność. Dzieje myśli ekonomicznej ukazują ewolucję myślenia na temat procesów rozwojowych w gospodarce. Współcześnie kwestią kluczową staje się przy tym rozwój zrównoważony (połączenie spojrzenia ekonomicznego, ekologicznego i społecznego) oraz rozwój integralny (pojmowany w kontekście uwzględniającym wielostronny i całościowy rozwój każdego człowieka i całego człowieka, z uwzględnieniem również aspektów etycznych, instytucjonalnych i kulturowych). Z pojęciem rozwoju ściśle koresponduje koncepcja konkurencyjności. W literaturze najczęściej przyjmuje się, że jest to zdolność do skutecznego przeciwstawienia się konkurencji oraz zdolność podmiotów do długookresowego, efektywnego wzrostu i rozwoju. Może być rozpatrywana na poziomie przedsiębiorstwa, branży, regionu, kraju, a nawet wielkich bloków regionalnych i międzynarodowych. Konkurencyjność zależy nie tylko od wyposażenia w zasoby, lecz także od jakości instytucji, innowacyjności czy też realizowanej polityki społeczno-gospodarczej .Międzynarodowa przewaga konkurencyjna określana jest przez wyposażenie kraju w następujące zasoby czynników: ludzkie, rzeczowe, kapitałowe, wiedzy oraz infrastrukturę. Obok zasobów konkurencyjność zależy jeszcze od efektywności ich wykorzystania oraz realizowanej polityki gospodarczej i uwarunkowań instytucjonalnych. Jednocześnie rośnie zainteresowanie znaczeniem zaufania i kapitału społecznego oraz jakości instytucji. Przewaga konkurencyjna jest więc postrzegana bardziej jako pochodna wysiłku społecznego aniżeli tylko wyposażenia w zasoby. Mówiąc o zasobach, nie bez znaczenia jest kwestia ich jakości, a zwłaszcza jakości kapitału ludzkiego i społecznego.

TematykaEkonomia Biznes

WydawnictwoSzkoła Główna Handlowa

Rok wydania2025

ISBN978-83-8030-715-5