Efektywność łańcucha dostaw można mierzyć poziomem sprawności jego najsłabszego ogniwa, a jego konkurencyjność – zdolnością do dopasowania się do nowych wymogów rynkowych. W zmieniającym się otoczeniu to właśnie zdolność dopasowania ma kluczowe znaczenie w wyznaczaniu roli ogniw łańcucha dostaw w kształtowaniu rynku i osiągania, a następnie utrzymania przewagi konkurencyjnej. Zdolność ta powinna być efektem optymalnej konfiguracji łańcucha dostaw, ta zaś powstaje wskutek przyjęcia skutecznej strategii reagowania na tę zmienność1. Warunki niepewności, bo o tym mowa w kontekście zmieniającego się otoczenia zewnętrznego i bliskiego, odzwierciedlają obecnie stan potrzeb, naprzeciwko których stoją współczesne łańcuchy dostaw. Wyzwanie nie jest łatwe, gdy przyjąć, że warunki niepewności są implikowane przez zmienne nieprzewidywalne. Dotychczasowe podejście w łańcuchu dostaw do prognozowania zmian i zarządzania ryzykiem wynikającym z tych zmian przestało stanowić elementarny kierunek zarządzania współczesnym łańcuchem dostaw na rzecz kompetencji, które pozwalają budować strategie zarządzania z uwzględnieniem niepewności. Potrzebą w zarządzaniu staje się umiejętność odpowiedniego kształtowania adaptacyjności, elastyczności i odporności łańcucha dostaw, pozwalających na ciągłość przepływu oraz konfigurację zasobową i czasowo-przestrzenną łańcucha zdolnego dynamicznie i skutecznie odpowiedzieć na zmieniające się warunki funkcjonowania – warunki tworzone przez czynniki zmienne – czynniki niepewności. Głównym celem monografii uczyniono wskazanie wpływu czynników niepewności na zarządzanie współczesnym łańcuchem dostaw. Problemem badawczym było określenie uwarunkowań reagowania łańcucha dostaw na niepewność. Kwestie reagowania łańcucha dostaw, w odniesieniu do możliwości podejmowania decyzji (typów tych reakcji), stanowiły podstawę dla opracowania konstruktu badawczego ukierunkowanego w stronę ukonstytuowania ram znaczeniowych wybranych typów reagowania. Natomiast przedmiotem badań był łańcuch dostaw i jego funkcjonowanie w warunkach niepewności, określanych poprzez czynniki niepewności i jej rodzaje oraz determinanty reakcyjności łańcucha dostaw. Badanie główne przeprowadzono tzw. metodą CAWI (Computer Assisted Web Interview), a wyniki przeanalizowano za pomocą wielowymiarowej analizy korespondencji oraz aglomeracyjnej metody Warda. Prowadzony w monografii dyskurs rozpoczęto od nakreślenia teoretycznego podejścia do rozumienia zarządzania współczesnym łańcuchem dostaw. W rozdziale pierwszym poruszono kwestie związane z istotą współczesnego łańcucha dostaw. Podjęto próbę sprawozdawczego zdefiniowania współczesnego łańcucha dostaw oraz opisania ewolucji definicji zarządzania łańcuchem dostaw, uwzględniając w rozważaniach zarówno podejście dynamiczne, jak i odniesienie do potrzeby zmian modeli biznesu łańcucha dostaw. Wskazano najważniejsze transformacje łańcuchów dostaw, w szczególności z punktu widzenia zachowań klienta, przyjmując perspektywę popytu. W ostatnim podrozdziale opisano najważniejsze wyzwania, jakie stoją obecnie przed zarządzającymi łańcuchami dostaw. Rozdział ma charakter polemiczny i jest oparty głównie na rozważaniach autora na temat opisywanych zagadnień. Rozdział drugi stanowi naukowy dyskurs konstytuujący klasyfikację niepewności w specyfice łańcuchów dostaw. Przeprowadzono rozważania na temat zależności i różnic semantycznych między pewnością, niepewnością a ryzykiem. Poprzez wskazanie źródeł niepewności w łańcuchu dostaw określono warunki niepewności i przeanalizowano ich relacyjność wobec warunków ryzyka. Rozdział ma charakter teoretyczny, wsparty badaniami autora, a celem było zbudowanie podstaw dla dalszego dyskursu i badań.

TematykaEkonomia Biznes

AutorzyŁukasz Marzantowicz

WydawnictwoSzkoła Główna Handlowa

Rok wydania2024

ISBN978-83-8030-691-2